วันศุกร์ที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2560

Cut พ่อเลี้ยง 2 #กามโปรเจค

"อื้อ! อื้อ! แค่ก! อ่อก!"

ร่างเล็กนอนราบไปกับผืนเตียง หัวทุยถูกรองด้วยหมอนนุ่มชั้นดี และมันคงจะดีกว่านี้ถ้าไม่มีแกนกายยักษ์คับปากจุกคอดขาอยู่ตอนนี้

มือบางกำผ้าปูที่นอนทั้งสองข้างแน่น เพราะตอนนี้แบคฮยอนอยากจะอ้วกออกมาเหลือเกิน น้ำตาที่ยังไม่แห้งสนิทก็ไหลพรากออกมาอีกครั้ง

ซึ่งใันเป็นสิ่งที่ชานยอลต้องการอยู่แล้ว

กายหนานั่งคล่อมช่วงลำคอของร่างเล็ก พร้อมกับกระแทกกระทั้นแกนกายเข้าปากและลำคอของลูกเลี้ยงที่ดูน่าเอ็นดูไปหมด

"ซี้ดดด ฮยอนนา"

ชานยอลยึดหัวเตียงเป็นหลัก ก่อนจะโถมกายอีกครั้งโดยไม่คำนึงว่าอีกคนจะขาดอากาศหายใจตายหรือไป

"อ่อก! แค่กๆ"

ทันทีที่ส่วนนั้นถอดออกไป น้ำลายเหนียวเหนอะที่จุกอยู่ตรงลำคอก็ไหลออกมา แบคฮยอนร้องไห้อีกครั้ง แต่กลับไม่มีแม้แต่เสียงสะอื้น

"ดีแล้วคนดี หนูเก็บเสียงไว้ครางก็พอแล้ว"

เสื้อผ้าอาภรถูกปลดออกทีละชิ้น กางเกงสามส่วนสีขาวของแบคฮยอนถูกถอดอแกไปกองไว้ที่โซ่ล่ามข้อเท้าที่มีอยู่ข้างเดียว จนเหลือแต่กายบางล่อนจ้อน

"รู้อะไรไหม?"

"..."

"แม่ของหนูไปนานถึงอาทิตย์กว่าเชียวนะ"

"กรี้ดดดด!!!!"

แบคฮยอนแผดเสียงอีกครั้ง ก่อนจะกระเถิบกายหนีเมื่อชานยอลเริ้มถอดเสื้อผ้า

"อ่า ตอนครางขอดังแบบนี้นะ"

แล้วมันก็เริ่มขึ้น

"อื้อออ"

ชานยอลจูบริมฝีปากบางจนช้ำ ไม่ได้นึกรังเกียจน้ำลายที่เปรอะอยู่เลยสักนิด

ทำไมชานยอลจะไม่รู้ว่าแบคฮยอนหน่ะ

บ้าเซ็กส์ขนาดไหน

จอแค่เริ่มปรนเปลอถูกจุด ทุกอย่างมันก็จะออกมาดีเอง : )

"อ่ะ อ่า"

เหมือนกับร่างน้อยที่กำลังร่อนเอวอยู่บนตักเขาตอนนี้ไง

"พ่อฮะ อ๊ะ อื้อ~"

ข้อดท้าที่ถูกล่ามโซ่มันแดงจนมีแผลถลอกนิดๆ และมันก็ดูดีไม่หยอกที่แบคฮยอรจะเริ่มช้ำไปทัเงตัวเพราะเขา

มือทั้งสองข้างวางยึดอยู่กับแผ่นอกของพ่อเลี้ยง เอวบางทำหน้าร่อนส่ายตามความพอใจของตัวเอง แบคฮยอนหละบตาพริ้มครางกระเส่าแตกต่างจากก่อนหน้านี้ลิบลับ

"ซี้ดดด ฮยอนนา ยกตัวหน่อย"

เมื่อยึดเอวบางไว้ได้แล้วก็อดไม่ได้ที่จะกระแทกซ้ำๆสวนกลับไป ร่างขแงเราทั้งสองเริ่มโถมหากันเรื่อยๆ

"อ๊ะๆๆ ฮ่ะ พ่อจ๋า อ๊าส์!"

ถึงหลังจากนี้ความรู้สึกผิดจะเล่นงานจนแบคฮยอนร้องไห้เป็นคนบ้าก็เถอะ แต่ตอนนี้มันช่วงเวลาตักตวง

ทุกสิ่งทุกอย่าง

"รักหนูแรงๆ อ่าส์"

ก็บอกแล้วว่าเรา 'เข้า' กันได้ดีจะตาย

talk : แม่โจ้! ไม่ได้เขียนนานประมาณหลายวัน ฝีมือพิตก! ไม่ได้นะ! กว่าจะปั้นมาถึงขนาดนี้ ไม่ได้ๆ ต่อไปต้องเขียนนบ่อยๆสะแล้ว

วันอาทิตย์ที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2560

Cut #แค่พี่ชบ [แค่พี่...เขาอยาก]


เหมือนเสียงห้ามจะเป็นเสียงที่ลอยผ่านหูของชานยอลไป มือที่เกะกะของคนน้องถูยกไปโอบคอคนพี่ แบคฮยอนถูกปลุกอารมณ์ดิบอย่างต่อเนื่อง ขาเรียวยกเกี่ยวเอวคนพี่ไว้ข้างนึง

“อ๊ะ อ่า~” เสียงหวานครางรับทันทีที่ถูกจับแก่นกาย ชานยอลจับๆลูบๆผ่านชุดนอนตัวบางก่อนจะก้มลงไปนั่งยอง ขาเรียวของคนน้องจึงยกไปพาดที่บ่าแทน “พี่ชาน อ๊ะ ฮื่อ” มือเรียวสวยสอดเข้าไปใต้กลุ่มผมของคนพี่ จิกไม่แรงนักอย่างระบายอารมณ์ มือหนาดึงกางเกงพร้อมกางเกงในสีขาวบางลงมากองที่ต้นขา นั่นทำให้แก่นกายของคนน้องดีดผึ่งออกมาทันที

“น่ารัก” ชานยอลพูดก่อนจะใช้ลิ้นตวัดตรงปลายเบา แบคฮยอนออกแรงจิกผมคนพี่เพราะความเสียวซ่าน ตาเรียวที่หางตาตกเหมือนลูกหมาบีเกิ้ล ก้มลงมองคนพี่ที่กำลังปรนเปรอให้อย่างชำนาญ

“ซี้ดดด” ใบหน้าหวานเชิดขึ้นเมื่อรู้สึกจะถึงฝั่งอยู่รอมร่อ อารมณ์พุ่งสูงสุดจนเผลอจับกลุ่มผมคนพี่ดึงเข้าออกอย่างแรง “อ๊ะ อ่า พี่ฮะ ฮื่ออ” ขาที่พาดอยู่บนบ่ายกลงมา ก่อนที่ร่างบอบบางจะทรุดลงนั่งกับพื้น

“เหนื่อยหรอ” ชานยอลกอบกุมแก้มของคนน้องทั้งสองข้างจนปากจู๋ขึ้นมา จุ้บ~

“ฮื่ออออ” แบคฮยอนส่ายหน้าเป็นพัลวัน มือเรียวสวยถูกจับให้ไปวางที่กลางกายของคนพี่

“ช่วยหน่อย”

ตาสวยช้อนขึ้นมองอย่างออดอ้อน กี่วันแล้วที่เราไม่ได้มีอะไรกัน เพราะต่างคนต่างถือทิฐิไม่คุยกัน เราไม่ได้อยู่ห่างกันเลย แต่กลับไม่ได้ทำเรื่องอย่างว่า ทั้งๆที่เมื่อก่อน เราอยู่ห่างกันแต่ต่างคนก็ต่างไม่ไปหากันได้

มือเล็กของคนน้องค่อยๆลูบไล้วนจนขนาดที่มันใหญ่อยู่แล้ว พองโตขึ้นไปอีก ชานยอลเงยหน้าซี้ดปากเบาๆกับความเอ็กซ์ของแบคฮยอน คนน้องจับไหล่ของคนพี่ทั้งสองข้าง ก่อนจะรั้งเอาเสื้อคลุมให้ไหล่ตกลงมา จัดการผลักเบาๆ เพื่อให้คนพี่นอนราบไปกับพื้นเย็นๆในห้องน้ำ

“ผมจะถือว่าเป็นค่าสอนหนังสือน้ะฮะเซม” [เซม=อาจารย์]

“หืม?”

“อ่า” แบคฮยอนคลานเข้าขึ้นไปนั่งทับหน้าขาของชานยอล ก่อนจะขย่มเบาไปหนึ่งครั้ง “ผมเอาโจทย์มาให้สอนฮะ” ค้ำมือข้างนึงไว้กับพื้นเย็นๆ ก่อนจะโน้มหน้าลงไปใช้ปากแกะปมเชือกผ้าที่ผูกอยู่ที่เอว

“อืม” ชานยอลลูบหัวอีกฝ่าย ให้ตาย แบคฮยอนจำเป็นต้องเซ็กซี่ขนาดนี้ไหม? “ไหวไหมหล่ะ หนึ่งน้ำต่อสองข้อ”

ปากเล็กที่กำลังพรมจูบลงบนซิกแพ็คล่ำๆชะงักกึกไปแวบนึง ก่อนจะเงยหน้าช้อนตามองหน้าเจ้าของคำพูด ‘หนึ่งน้ำสองข้อ’ ฝ่ามืออีกข้างที่ไม่ได้ค้ำพื้นไว้ลูบเบาๆที่แผงอก ก่อนจะกดจูบแรงๆจนขึ้นรอยแดงที่แอ่งชีพจร

“สามข้อ ไม่ได้หรอฮะ ผมเหลืออีกเยอะเลย ไม่ไหวแน่ๆ” ชานยอลหัวเราะในลำคอ ก่อนจะพยักหน้าให้เด็กขี้ยั่ว ตอนนี้เขาไม่ไหวแล้ว ข้างล่างมันปวดนึบไปหมด และเหมือนแบคฮยอนจะรู้

ร่างกายน่าเซี๊ยะ ถูกเผยให้เห็นอย่างช้า เมื่อแบคฮยอนค่อยๆถอดเสื้อนอนอย่างไม่เร่งรีบ

ให้ตายเถอะ ปวดไปหมดแล้ว!

“อ๊ะๆ เซมฮะ อยู่เฉยๆซี่” เสียงหวานเอ่ยปราบเมื่อเห็นชานยอลทำท่าจะลุกขึ้น บทอาจารย์กับเด็กน้อยขี้ยั่วถูกเอามาใช้ “ผมไม่ชอบในห้องน้ำเลยฮะ เซมพาไปที่เตียงหน่อย” ดึงมือชานยอลให้ลุกขึ้นนั่ง ก่อนแขนเรียวจะโอบรอบลำคอของอีกฝ่าย

“ร้ายกาจJ”

ร่างบางถูกวางให้ยืนอยู่ตรงปลายเตียงตามคำสั่ง ก่อนที่จะออกแรงผลักคนพี่ให้นอนลงไปกับเตียง ถอดเสื้อผ้าชิ้นสุดท้ายให้ออกจากตัว แล้วคลานเข่าขึ้นคล่อมเหมือนเดิม แต่แค่เปลี่ยนตำแหน่งเป็นนั่งทับจุดนั้นพอดี จนคนอาจารย์จำเป็น ร้องซี้ด แต่ก็นั่นแหละ น้องยังไม่หยุดแกล้ง จงใจเบียดสะโพกอวบอูบ ส่ายก้นไปมา จนอาจารย์จำเป็น ปวดไปหมด

เด็กนักเรียนขี้ยั่วเงยหน้าซี้ดปากเพราะความเสียวซ่าน มือบางจับหมับตรงแก่นกายคนพี่มือเล็กยังกอบกุมสิ่งนั้นไม่หมด ลูบขึ้นลูบลงสองสามครั้งจนสุดโคน ไล้นิ้วหัวแม่มือไปตรงหัวที่ปริ่มน้ำ ก่อนจะยกก้นอวบอูมขึ้นเล็กน้อย แล้วค่อยๆกดน้ำหนักทับลงไป

“เซม อ๊ะ” แน่นอนว่าชานยอลทนต่อภาพตรงหน้าไม่ไหว อยากจะจับเด็กขี้ยั่วฟัดให้จบเตียงเต็มแก่ แต่เพราะนักเรียนของเขาสั่งให้อยู่เฉย จึงทำได้แค่ ลูบไล้ร่างกายน่าฟัดตรงหน้า “อ อ่า เซม มันแน่น” แบคฮยอนเงยหน้าซูดปาก ก่อนจะขยับก้นขึ้นลง เริ่มต้นจากจังหวะช้าๆ

“อ่า แบคฮยอนนี่มัน-” ปากของเซมถูกปิดด้วยริมฝีปากของนักเรียนขี้ยั่ว มือของเซมถูกจับให้ไปวางที่บั้นท้ายด้วยฝีมือของคนที่ลังคุมจังหวะ ชานยอลบีบคลึงจนผิวขาวๆขึ้นรอยแดง

“เซม อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะๆ เซม” ใบหน้าหวานซบลงตรงไหล่ ชานยอลจับเอวของอีกฝ่ายให้อยู่นิ่งๆ ก่อนจะสวนสะโพกเข้าใส่แรงๆ “ซ เซมฮะ มันลึก” ลมหายใจที่รดอยู่ตรงต้นคอบวกกับเสียงหวานๆ ทำให้ชานยอลไม่ทน

ร่างหนาจัดการพลิกให้อีกฝ่ายลงไปนอนในท่าโก่งสะโพกขึ้น ก่อนจะใส่เข้าไปทีเดียวเต็มแรงจนใบหน้าหวานบูดบึ้ง จังหวะรักยังพักกระหน่ำเรื่อยๆ ไม่มีท่าทีว่ายังหยุด เสียงครางที่ไม่รู้ว่าเป็นเสียงของใครดังอยู่อย่างนั้น

“อ๊ะๆๆๆๆ เซม มันลึกไป” แบคฮยอนแอ่นตัวขึ้น ยกมือข้างขวาค้องคอคนข้างหลัง “เซมจ๋า หนูเจ็บ”

แบคฮยอนจะรู้ไหมว่าถ้อยคำพวกนี้ไม่ได้ทำให้ชานยอลเบาแรงลงได้เลย มีแต่จะเพิ่มขึ้นไปเท่านั้น

“อ๊ะ อ่า/อืมมม”

talk : บ้าบอ เราปรับอารมณ์ไม่ทันแล้วค่ะซิสส