"อื้อ! อื้อ! แค่ก! อ่อก!"
ร่างเล็กนอนราบไปกับผืนเตียง หัวทุยถูกรองด้วยหมอนนุ่มชั้นดี และมันคงจะดีกว่านี้ถ้าไม่มีแกนกายยักษ์คับปากจุกคอดขาอยู่ตอนนี้
มือบางกำผ้าปูที่นอนทั้งสองข้างแน่น เพราะตอนนี้แบคฮยอนอยากจะอ้วกออกมาเหลือเกิน น้ำตาที่ยังไม่แห้งสนิทก็ไหลพรากออกมาอีกครั้ง
ซึ่งใันเป็นสิ่งที่ชานยอลต้องการอยู่แล้ว
กายหนานั่งคล่อมช่วงลำคอของร่างเล็ก พร้อมกับกระแทกกระทั้นแกนกายเข้าปากและลำคอของลูกเลี้ยงที่ดูน่าเอ็นดูไปหมด
"ซี้ดดด ฮยอนนา"
ชานยอลยึดหัวเตียงเป็นหลัก ก่อนจะโถมกายอีกครั้งโดยไม่คำนึงว่าอีกคนจะขาดอากาศหายใจตายหรือไป
"อ่อก! แค่กๆ"
ทันทีที่ส่วนนั้นถอดออกไป น้ำลายเหนียวเหนอะที่จุกอยู่ตรงลำคอก็ไหลออกมา แบคฮยอนร้องไห้อีกครั้ง แต่กลับไม่มีแม้แต่เสียงสะอื้น
"ดีแล้วคนดี หนูเก็บเสียงไว้ครางก็พอแล้ว"
เสื้อผ้าอาภรถูกปลดออกทีละชิ้น กางเกงสามส่วนสีขาวของแบคฮยอนถูกถอดอแกไปกองไว้ที่โซ่ล่ามข้อเท้าที่มีอยู่ข้างเดียว จนเหลือแต่กายบางล่อนจ้อน
"รู้อะไรไหม?"
"..."
"แม่ของหนูไปนานถึงอาทิตย์กว่าเชียวนะ"
"กรี้ดดดด!!!!"
แบคฮยอนแผดเสียงอีกครั้ง ก่อนจะกระเถิบกายหนีเมื่อชานยอลเริ้มถอดเสื้อผ้า
"อ่า ตอนครางขอดังแบบนี้นะ"
แล้วมันก็เริ่มขึ้น
"อื้อออ"
ชานยอลจูบริมฝีปากบางจนช้ำ ไม่ได้นึกรังเกียจน้ำลายที่เปรอะอยู่เลยสักนิด
ทำไมชานยอลจะไม่รู้ว่าแบคฮยอนหน่ะ
บ้าเซ็กส์ขนาดไหน
จอแค่เริ่มปรนเปลอถูกจุด ทุกอย่างมันก็จะออกมาดีเอง : )
"อ่ะ อ่า"
เหมือนกับร่างน้อยที่กำลังร่อนเอวอยู่บนตักเขาตอนนี้ไง
"พ่อฮะ อ๊ะ อื้อ~"
ข้อดท้าที่ถูกล่ามโซ่มันแดงจนมีแผลถลอกนิดๆ และมันก็ดูดีไม่หยอกที่แบคฮยอรจะเริ่มช้ำไปทัเงตัวเพราะเขา
มือทั้งสองข้างวางยึดอยู่กับแผ่นอกของพ่อเลี้ยง เอวบางทำหน้าร่อนส่ายตามความพอใจของตัวเอง แบคฮยอนหละบตาพริ้มครางกระเส่าแตกต่างจากก่อนหน้านี้ลิบลับ
"ซี้ดดด ฮยอนนา ยกตัวหน่อย"
เมื่อยึดเอวบางไว้ได้แล้วก็อดไม่ได้ที่จะกระแทกซ้ำๆสวนกลับไป ร่างขแงเราทั้งสองเริ่มโถมหากันเรื่อยๆ
"อ๊ะๆๆ ฮ่ะ พ่อจ๋า อ๊าส์!"
ถึงหลังจากนี้ความรู้สึกผิดจะเล่นงานจนแบคฮยอนร้องไห้เป็นคนบ้าก็เถอะ แต่ตอนนี้มันช่วงเวลาตักตวง
ทุกสิ่งทุกอย่าง
"รักหนูแรงๆ อ่าส์"
ก็บอกแล้วว่าเรา 'เข้า' กันได้ดีจะตาย
talk : แม่โจ้! ไม่ได้เขียนนานประมาณหลายวัน ฝีมือพิตก! ไม่ได้นะ! กว่าจะปั้นมาถึงขนาดนี้ ไม่ได้ๆ ต่อไปต้องเขียนนบ่อยๆสะแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น