วันพฤหัสบดีที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2561

Cut Teach me plz #กามโปรเจค

"อืม เด็กดื้อของผม"

มองจากภายนอกอาจจะไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะเด็กดื้อของชานยอล นั่งอยู่ใต้โต๊ะไม้ นักเรียนในปกครองนั่งเบะขาราบลงไปกับพื้น ในขณะที่สองมือใช้กอบกุมแท่งร้อนในส่วนที่ปากอมไปไม่ถึง

"ซี้ดด แบคฮยอนดูดแรงๆ แบบนั้นแหละ อืมห์"

"อึก! อึก! จ๊วบ! อื้อ!"

แบคฮยอนครางแผ่วในลำคอ มีบ้างที่เขาเผลอกระแทกเอวสอบจนมันลึกสุดคอ ถึงแม้จะจุกจนแทบสำลัก แต่แบคฮยอนก็ยังทำมันต่อ

"อ่ะ อื้ม เร็วอีก"

"อื้อ ๆ ๆ ๆ !"

กลุ่มผมนุ่มนิ่มถูกรวบเอาไว้ ชานยอลจับเด็กในปกครองกระแทกเข้าหาแท่งร้อนซ้ำๆ ปล่อยเสียงครางทุ้มต่ำชวนหน้าร้อน

"ซี้ดดด อ่าห์"

ปากเล็กเผยอออก แลบลิ้นสีชมพูอ่อนรอไว้ หลับตาพริ้มรับน้ำสีขาวขุ่นเข้าปาก ชานยอลชักรูดแท่งร้อนสองสามครั้ง กระตุกกายปลดปล่อยลงเต็มปลายลิ้นเล็ก ลามไปจนถึงแก้มใสที่ขึ้นสีแดงจัด

"อือ อืม~"

แบคฮยอนใช้นิ้วปาดน้ำรักข้างแก้มส่งเข้าปาก ดูดนิ้วชี้ของตัวเอง ไม่ลืมที่จะโชว์ผลงานด้วยการเผยอปากให้อีกฝ่าย

ชานยอลลูบหัวเด็กดื้อของเขาเพื่อให้รางวัล แบคฮยอนไม่ลืมที่จะทำความสะอาดแท่งร้อนที่เหมือนยังไม่สงบ เรียวลิ้นไล่เลียรอบหัวหยัก แหย่มันลงไปในรูเล็ก ก่อนจะอมมันสุดโคน จนแน่นคับปากคับคอไปหมด

"อ่า~ แบบนี้ได้เกรดสี่ไหมครับ"

เอียงคอถามอย่างน่ารัก ชานยอลเหลือบมองไปยังเอวคอดกิ่วที่รับกับสะโพกผาย

"แค่นี้ยังไม่รู้หรอก...เด็กดื้อแบบคุณต้องต่อที่บ้านผมเท่านั้น : )"

Talk : สั้นแค่นี้อ่ะ ว่าจะไม่คัทแล้วเชียว สั้นไปอ่ะ!

วันอังคารที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2561

Cut Dubble B V #กามโปรเจค

[Talk : อย่างงนะคะ เราไม่มีคอนเซป ไม่มีพล็อต เดินเรื่องด้วยแรงอารมณ์ล้วนๆเลยค่ะ 5555555555555]

"ทำแบบนี้ทำไม"

ชานยอลรู้ดีว่าป๋ายเซียนบอบบางกว่าที่คิด ไม่ว่าจะด้านไหนๆก็ตาม แต่การที่น้องพยายามแทรกเข้ามาในชีวิตของเขากับแบคฮยอนแบบนี้

มันเกินไป

"ป๋ายไม่บอกแบค-"

"ทำ-แบบ-นี้-ทำไม?"

ป๋ายเซียนผ่อนลมหายใจออกช้าๆ คลายความอึดอัดที่ก่อตัวขึ้นในใจ พี่ชานยอลมองหน้ากันเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ

"ถ้าอยากรู้พรุ่งนี้พี่ก็ไปรับป๋ายที่บ้านใหญ่สิครับ"

.
.
.

"อือ พี่บอกแบคว่าไง นะ อึก!"

ป๋ายเซียนเผยอปากหอบหายใจเบาๆ เอวบางโดนรวบไว้ด้วยแขนข้างเดียวจนแผ่นหลังแนบชิดกับหน้าท้องแกร่ง

"ครั้งเดียวจะพอใช่ไหม"

"อือ~"

ดวงตาใสมองไปยังกระจกข้างหน้าที่สะท้อนภาพพี่ชานยอลกอดเขาอยู่ ใบหน้าหล่อที่หลายๆคนหลงไหลกำลังซุกอยู่กับหลาดไหล่เล็ก มือข้างนึงผลุบหายเข้ามาในเสื้อเขา

ถ้ามันเป็นแบบนี้ไปทุกๆวัน

"ถ้าทำจะยอมหยุดใช่ไหม"

"ค ครับ"

ป๋ายเซียนเอนตัวพิงอกกว้างทันทีที่โดนสะกิดยอดอก ร่างกายนุ่มนิ่มเริ่มอ่อนปวกเปียกเมื่อพี่เขาเล้าโลม

"งั้น.." ชานยอลผละออกมายืนซ้อนหลังเฉยๆ ก่อนจะสบตากับป๋ายเซียนผ่านกระจกบานใหญ่ "แก้ผ้าแล้วไปนอนรออ้าขาให้พี่กระแทกสิ"

มันเป็นไปตามสัญชาตญาณของสัตว์โลก หลายๆคนยังคงเห่อกับสิ่งของใหม่ๆที่ได้มา ยังคงอยากเล่นมันซ้ำๆจนกว่ามันจะพังหรือฉีกขาด

เพราะจริงๆแล้วมันก็'น่าฉีก'ให้ขาด

มือหนาทั้งสองข้างดันหัวเข่าเล็กให้แนบชิดไปกับอก โดยที่ส่วนล่างก็ยังคงขยับไม่หยุดพัก เสียงหยาบโลนของเนื้อกระทบกันดังแข่งกับเสียงครางหวานหูของป๋ายเซียน มันดังก้องไปทั่วห้องกว้างแต่กลับไม่ได้เป็นที่สนใจมากนัก

"พี่ อ๊ะ! อ๊ะ! อ่ะ! "

มือน้อยสะเปะสะปะไปทั่ว เมื่อไม่รู้ว่าจะวางไว้ตรงไหนป๋ายเซียนจึงส่งมันเข้าปากข้างนึง อีกข้างใช้จับหมอนเอาไว้

"พี่ชานยอล! ฮ่ะ! อื้อ~!"

ป๋ายเซียนบอกกับตัวเองว่านี่ไม่ใช่การยั่ว เขาแค่ต้องการสบตาพี่ชานยอลไว้ให้นานที่สุดก็เท่านั้น ป๋ายเซียนอยากเรียกชื่อพี่เขาซ้ำๆ

อยากให้พี่ชานยอลมีความสุข

"อืมห์ ซี้ดด"

แขนแกร่งเหมือนกักขังตุ๊กตาตัวน้อยเอาไว้ เมื่อชานยอลค้ำมันไว้กับเตียง ดวงตาฉ่ำของป๋ายเซียนไม่เหมือน

ไม่เหมือนแฝดใดพี่เลยสักนิด

ชานยอลหลบตามองไปยังเอวคอดกิ่ว กลั้นใจไม่ไหวที่จะส่งมือไปบีบ มือหนาปัดป่ายไปทั่วร่างกายขาวผ่อง

"พี่ชานยอล พี่- พี่อือ~"

ถึงจะรู้ว่าเป็นเพราะราคะ แต่ไอสายตาลุ่มหลงของพี่เขาทำเอาป๋ายเซียนใจกระตุก มือขาวที่กำหมอนอยู่เลื่อนไปโอบรอบคอแกร่ง

"อ๊ะส์! ฮะ~"

นิ้วเรียวลูบไล้วนต้นคอ สร้างอารมณ์วาบหวิว ป๋ายเซียนครางหวานชวนลุ่มหลง ทั้งสีหน้าและท่าทางมัน

ชานยอลจิ๊ปากละมือจากเอวคอดวางกักตัวน้องไว้เหมือนเดิม 'รีบทำ รีบเสร็จ' นั่นคือสิ่งที่เขาต้องคิด

"อึ๊ อื้อ~ พี่ชาน พี่ชานยอล"

ป๋ายเซียนหลับตาพริ้ม ร่อนเอวรับแรงกระแทกจากคนรัก --ถึงแม้มันจะเป็นรักข้างเดียวก็ตาม

"ป๋ายรักพี่

จะบ้าตายอยู่แล้ว"

คนตัวโตกว่าฟังผ่านคำพูด ใช้สองมือกดเข่าน้องจนชิดอกอีกครั้ง ร่างสูงยืดตัวก่อนจะกระแทกอีกสองสามครั้งปลดปล่อยทุกอย่างเข้าไปในตัวน้อง

"พี่ชานยอล"

"พอได้แล้วใช่ไหม"

ไม่มีความขี้เล่นอยู่ในสายตานั้นเลย ป๋ายเซียนวูบโหวงทั้งร่างกายและจิตใจเมื่อพี่เขาถอนตัวออกไป

"ป๋ายไม่ใช่คนดีขนาดนั้น"

เข่าเล็กทิ้งตัวเข้าหากัน แต่ปลายเท้าแยกออกมา อกบางกระเพื่อมถี่กว่าเดิม

"แต่พี่ก็คงไม่สนใจกันอยู่ดี"

"ป๋าย แบคฮยอนเป็นพี่เรานะ"

"ใช่ไง ป๋ายน้องแบค..ป๋ายไม่ใช่แบค"

ชานยอลหยิบเสื้อผ้าที่ถอดทิ้งไว้มาใส่ทีละตัว

ป๋ายเซียนนอนร้องไห้อยู่ตรงนั้น

"ทำยังไง --ก็แทนที่แบคไม่ได้เลย"

"..."

"แต่ขนาดไม่ใช่ พี่ยัง.."

ป๋ายเซียนทิ้งสายตาไว้ที่ร่างกายของพี่ชานยอล

"พี่รักแบคฮยอน"

"ป๋ายอยากพูดคำว่าไม่จริง

รักแบคฮยอน แต่ก็ทนลูกยั่วตื้นๆของน้องชายแบคฮยอนไม่ได้ สุดท้าย...สันดานผู้ชายก็ยังชนะอยู่ดี"

Talk : ใครผิดคะ 10 คะแนน

วันจันทร์ที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2561

Cut PET #กามโปรเจค

"งื้อ อื้อ! แง่ม~"

สองมือเล็กประคองแท่งร้อนขนาดยักษ์ เอลฟ์ตัวน้อยไม่จำเป็นต้องเรียนรู้อะไรมากมายเพราะมันคือสัญชาตญาณ

ลิ้นสีชมพูอ่อนพยายามแหย่ลงตรงปลายหยัก ไล้เลียวนไปรอบๆ เพราะปากน้อยๆไม่สามารถอมมันเข้าไปได้

"อืมห์ เด็กดี"

"หงิง~"

แด๊ดดี๊ของสองแฝดดูจะพอใจมากๆ นั่งมองจากตรงนี้เหมือนเขากำลังรังแกเด็กเจ็ดแปดขวบ แต่ความผิดชอบชั่วดีกลับไม่ผุดขึ้นมาในความคิดด้วยซ้ำ

มีแต่อยากขย้ำ

ให้แหลก

"งือ! งือ!"

ซี้ดปากออกมาด้วยความกระหาย จุดประสงค์แรกของการเข้าช้อปนั้นคือหาเพื่อนเล่นให้ลูก

แต่รู้ตักอีกทีก็มีอารมณ์กับร่างสวยๆที่ดูเหมือนย่อส่วนลงสะแล้ว

ถ้าเขาจับมันสอดใส่ลงไปในช่องทางเล็กๆนั่น

มันคงจะรัด

ตอด

หน้าท้องสวยๆคงจะเด่นขึ้นเป็นรอยนูนตามความยาวที่เขากระแทกลงไป

"Ahh sh**"

จัดการรวบเอวบางด้วยข้างเดียว ก่อนจะวางเอลฟ์ตัวน้อยลงบนหน้าตัก

"แง่ม~ งื้อออ"

"พูดว่าชานยอลได้ไหม"

"ชานล์ ง่ะ"

" J "

เจ้าของชื่อยกยิ้มพอใจถึงแม้จะมาไม่ครบแต่มันดูน่ารักมากจริงๆ

ชานยอลเริ่มสำรวจตั้งแต่ใบหู มันดูน่ารักมากกว่าจะน่ากลัว น่ารักิะไรกันหลังดูยั่วยวนต่างหาก

ริมฝีปากบางนั่งบวมเจ่ออกมา แก้มก็แดงแจ๋ ดวงตาตกๆนั่นก็ฉ่ำจนน่ารักแก

"ทำต่อไป"

เขาหมายถึงสองมึงเล็กที่จับท่อนเอ็นไว้ มันดูกระจิดริดชิบหายเลย ให้ตาย

"ฮื่อ! อืออ"

ชานยอลเริ่มมันมือ ยิ่งเฟ้นยิ่งเหลว มันทั้งเนียนและนุ่ม ไปทั้งตัว

เหมือนเอลฟ์ตัวน้อยกำลังนั่งเบะขาบนหน้าตักดขา โดยมีท่อนเอ็นของเขาอยู่ระหว่างขาทั้งสองข้าง

ตั้งตรงสูงเลยเอวทรงสวยนั่นไป

"ซี้ดด นั่งทับลงมา"

ถ้าร่างเท่านี้กลืนกินทั้งหมดนั่นจะเป็นยังไงนะ

"ฮ่ะ! อ๋าา~ หงึ!"

ส่ายหน้าจนผมปลิว ถามว่าชานยอลยังต้องสนใจอะไรอีกไหม?

"อิ๊! อร๊าง! ฮื่อ~~"

ดวงตากลมโตหลับพริ้มลง ปากครางต่ำด้วยความสมใจ ชานยอลรวบช่วงเอวกับช่วงอกทั้งสองมือ ก่อนจะจับความนถ่มนิ่มนั่นขึ้นลงเหมือนอุปกรณ์ระบายความใคร่

"ฮ่ะ อ๊ะ!อร๊างง งง ! อ่ะ"

หัวสั่นคลอนด้วยแรงจากการปะทะ ทุกอย่างขับเคลื่อนไปด้วยอารมณ์ของคนคนเดียว

มีความใคร่เป็นแรงนำพา

มีเลือดสีสดเป็นตัวหล่อลื่น

มีเสียงครางปนร้องไห้เป็นตัวกระตุ้น

ชานยอลพลิกตัวให้เอลฟ์น้อยให้นอนคว่ำอยู่ใต้ร่างเขา ใช้แขนกอดรัดช่วงเอวให้สะโพกลอยสูงขึ้น ทุกอย่างเกิดขึ้นทั้งๆที่เขายังขยับไม่หยุด

"f**k umm"

: daddy
: when u come back : (
: we wait

"อ๊ะ! อ๊ะ! แง่ง!"

เพี๊ยะ!

"u r very fu**ing"

Talk  : แอนไอโซtried

วันพฤหัสบดีที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2561

Cut who is my mommy IV *สำหรับคนที่หาอันเก่าไม่เจอนะคะ

Ps. พิกเจอร์สำหรับคนคิดไม่ออกว่าน้องแบคขันขายังไง ก็แบบเน้ แต่มีหน้าน้องชายอยู่ระหว่างขางุยยยย


แบคฮยอนค่อยคลายมือที่จับผมชานยอลไว้ เช่นเดียวกับน้องชายที่ค่อยเอียงองศาใบหน้าเข้าหาต้นขาด้านในของแบคฮยอน


จมูกโด่งปัดป่ายไปมาเพราะได้กลิ่นหอมกรุ่นๆ ก่อนจะงับเนื้อนุ่มเล่นสลับกับจูบแรงๆ


"อือ~"


"พี่ก็ร่านค*ยเฟมือนกันนะ"


"อ๊ะ!"


คิสมาร์คที่แรกตรงใกล้ๆของสงวน ชานยอลค่อยๆจับเรียวขาให้แยกออกจากกัน


วางพาดไว้ตรงไหล่


"ชานยอล"


ลิ้นสากลากไล้ตั้งแต่ข้อเท้าจนถึงเข่า ก่อนจะเริ่มทำรอยตั้งแต่โคนขาจนถึงต้นขาด้วนใน


แบคฮยอนบิดเร่า ทำไมน้องชายเขาถึงดีแบบนี้ สองแขนสอดเข้าไปใต้เสื้อ ก่อนจะเริ่มสะกิดยอดอกตัวเองจะเสียงสั่น


"ฮ่ะ พี่ชอบอะไรแบบนี้ด้วยหรือไง"


"ชอบ


จนอยากจะทำมันทุกๆวัน"


ชานยอลรั้งกางเกงขาสั้นให้พ้นจากเรียวขา ก่อนจะซุกไซร้ซอกขาอีกครั้ง


"อืออ"


หอบหายใจจนตัวโยน


ตื่นเต้น...จนตัวสั่นเหมือนกัน


ก๊อก! ก๊อก!


"ชานยอล"


ทุกอย่างชะงักกึกเพราะพี่อี้ชิง น้องชายของเขาละสายตาไปมองที่ประตูแทน


ก๊อกๆ "ชานยอล พี่เอานมมาให้"


เหอะ!


แบคฮยอนลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะรั้งเอาต้นคอน้องชายมาบดจูบจนเกือบเซกันไปทั้งคู่ นั่นทำให้ชานยอลต้องประคองเอวคอดเอาไว้


"หยุดก่อนได้ไหม"


"ไม่ได้หรอก หยุดไม่ได้"


"แบค"


ผละให้น้องชายนั่งลงกับผืนเตียง ก่อนจะเอาตัวเอาขึ้นคล่อม แบคฮยอนไล่จูบตั้งแต่สันกรามยาวไปจนถึงกกหู


เอวคอดค่อยๆควงหมุนวนปลุกให้อะไรๆตื่น


"ถ้าพี่อี้รู้-"


"ไม่รู้หรอก ไม่มีใครรู้"


ก๊อกๆๆๆ "ชานยอล หลับหรอ"


มือบางซุกซนล้วงหายเข้าไปในกางเกงของน้องชาย แบคฮยอนดึงมันออกมา ก่อนจะชักรูดมันเบาๆ


"ทำให้พี่บ้างสิ"


ซบหน้าผากลงกับหลาดไหล่ เพราะมือหนากำลังชักรูดให้เขาเหมือนกัน แบคฮยอนขาสั่นด้วยความเสียว


เหลือแค่ร้องดังๆให้พี่อี้ได้ยิน : )


"งื้ออ ชานยอลอ่ะ"


แท่งร้อนสีชมพูอ่อนกระตุก แต่ไม่ได้รับการปลดปล่อยเพราะนิ้วชี้ปิดไว้


"อย่าแกล้งสิ"


"ทำหน้าเหมือนหมู"


"ไม่ได้อ้วน!"


เสียงหัวเราะดังในวินาทีต่อมา นั่นทำให้อี้ชิงที่ยืนอยู่หน้าห้องสงสัย


เขาจะไม่ไปไหนจนกว่าจะรู้


ว่าลูกชายคนโตคิดจะทำอะไร


แบคฮยอนถอยออกมานั่งกับเตียง ก่อนจะทำเป็นคลานเข่าไปหา ใบหน้าสวยซบลงกับต้นขาจับแท่งร้อนที่โตเต็มวัยมาพาดไว้ที่ปากตัวเอง


ลิ้นชื้นตวัดเลียส่วยโคน


"แบค แม่ง"


"ทำไม?"


สิ้นสุดคำก็กลืนมันเข้าโพรงปาก น่าหมั่นไส้ที่ทำอวดดีแต่ก็กลืนไม่หมด คนน้องกระตุกยิ้มมุมปาก


ก่อนจะกดให้พี่ชายกลืนมันให้สุด


"อ่อก! อื้ออ!!"


"ปากเก่ง"


"ฮ้า แค่กๆๆ ไอน้องบ้า!"


กลับมาอยู่ในท่าเดิมอีกครั้ง ให้ตายเหอะก้นแบคฮยอนนุ่มนิ่มชะมัดเลย นี่แค่พาดมันไว้เฉยๆนะ


"ชานยอล


เอาเลยได้ป่ะ"


มือบางวางไว้ตรงไหล่ ประคองตัวเองให้ลุกขึ้น ก่อนจะค่อยทิ้งน้ำหนักตัวลงมา


"อื้ออ โอ้ย!"


เผลอขวดน้องไปทีนึงเพราะมันสวนกลับเข้า ร่างเล็กร่อนเอวอยู่สักพัก


"อยากด่าหว่ะ แบคแม่ง"


"ด่ามาสิ อ๊ะ ตีอีก"


แผ่นหลังแอ่นเป็นคันศร แบคฮยอนท้าวแขนไปข้างหลัง ปล่อยให้น้องชายยึดเอวแล้วกระแทกสวนเข้ามา บั้นท้าบอวบถูกตีจนแดง แต่กลับไม่เดือดร้อนอะไร


"เหี้ย แบคฮยอนซี้ดด"


"อ๊ะส์ อร๊างง งง จูบ ห หน่อย!"


ร่างบางสั่นคลอนถูกผละให้นอนราบ ชานยอลตามปล้ำจูบอยู่นานแต่ก็ยังไม่หยุดกระแทก


"อ่ะ อื้ออ ชานยอล ชานยอล"


รสชาติของครั้งแรกแบคฮยอนจำมันได้ดี


ครั้งนี้ เหมือนจะดียิ่งกว่าเดิม


"ผมด่าพี่ได้ไหม"


"อื้ออ~ เอาพี่อีก ทำอีก"


ตัวก็แดงช้ำหมดแล้วยังจะปากดี แบคฮยอนร้องครางหวิวจนน้ำหูน้ำตาไหล ไม่รูเพราะเจ็บหรือรู้สึกดีกันแน่


"ร่านชิบหาย"


"งั้นเหรอ"


เอวบั้นร่อนขึ้นลง มือเล็กชักรูดแก่นกายตัวเองสองสามครั้งก่อนจะปลดปล่อยออกมา เช่นเดียวกับชานยอลที่เริ่มกระแทกแรงขึ้นจนดังลั่นห้อง


"อื้อ! อ๊ะ! แล้วเท่า เท่าพี่อี้ชิงไหม"


ทุกอย่างถูกปลดปล่อยเข้าในร่างกาย น้องชายของเขาขมวดคิ้วใหญ่ สิ่งที่เติมเต็มอยู่ค่อยๆดึงออกมา


น้ำสีขาวขุ่นไหลย้อนเลอะโคนขา เมื่อเจ้าของคำพูดเมื่อครู่หันหลังโก่งบั้นท้ายแดงซ่านให้น้องชาย


"อยากร่านให้เท่า


เอาอีกได้ไหม?"


Talk : มั่ยดั่ย! ชั้นเหนื่อย!!!!


Call me daddy #กามโปรเจค

Talk : ช่วงนี้รักครอบครัวจังวะ

สองมือกำเสื้อเชิ้ตสีดำสนิทไว้แน่น เปลือกตาสีขาวมุขหลับซึมซัมกลิ่นหอมประจำกายเจ้าของ เพื่อที่นึกถึงใบหน้าของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็น 'พ่อ'

"อ่ะ ฮะ อ๊า"

นิ้วเรียวส่งเข้าริมฝีปากบาง ดูดดุนมันจนแฉะไปด้วยน้ำลาย กดทิ้งน้ำหนักลงกับตุ๊กตาคุณกระต่าย 'อูวว~' หนูอยากได้ของคุณพ่อ..

"Um~ daddy fuck me -fuck me please~"

ยามที่นิ้วเปื้อนน้ำลายชอนไชเข้าปากทางรักสีสด ส่วนหน้าเน้นย้ำกดถูไถไปกับตุ๊กตาตัวน้อย คลอไปกับเสียงอิ๊อ๊ะในลำคอ

"อ๊ะ ฮื่ออคุณพ่อขา ตีน้อง ตีแรงๆ"

กับห้องกว้างที่แอร์เย็นช่ำ กายบางยังคงร่อนถูไถซ้ำแล้วซ้ำเล่า

แบคฮยอนอยากทำผิด

อยากให้คุณพ่อทำโทษแรงๆ

#กามโปรเจค

baekB @hurtme

อื้อ~ หนาวจัง

ก๊อก ! ก๊อก! ก๊อก

"ค้าบมี๊ รอแปปนึงคับ"

กางเกงผ้าขายาวถูกนับมาสวมทับ แบคฮยอนกระโดดลงจากเตียงก่อนจะวิ่งไปเปิดประตูห้อง

สองขาเรียวเดินนำมารดาเข้ามา ก่อนจะนั่งลงบนเตียง ไม่ลืมที่จะขยับให้คุณแม่นั่งด้วย

"ถ้าลืมกิน แม่จะตีให้"

แก้วนมทรงสูงถูกยื่นมาให้ แบคฮยอนยิ้มรับก่อนจะหอมแก้มซ้ายของคุณแม่ไปทีนึง

"ขี้อ้อนนะเรา"

"กับมี๊ไง~"

"อ้อ! พรุ่งนี้ตื่นเช้าๆหละ จะได้ไปโรงเรียนพร้อมพ่อ"

คิ้วบางขมวดเข้าหากัน ปกติหน้าที่นี้ต้องเป็นของแม่เขานี่

"ขอโทษนะ ที่มีพ่อใหม่โดยไม่ถามความสมัครใจของหนู"

"ไม่เป็นไรครับ : )"

.

.

สาย!

แบคฮยอนกำลังจะสาย!

"อ้าวๆ อย่าวิ่งลงบันได แบคลูก"

"ไม่ทันแล้ว ไปนะครับ"

เห็นรถคันสวยสตาชรออยู่หน้าบ้านต้องรีบทันที มือข้างนึงรับขนมปังจากคุณแม่มาคาบไว้ ส่วนอีกข้างก็คว้าเอารองเท้าขึ้นไปใส่บนรถ

"ฟู่ว~"

"ฮะๆ ไม่ต้องรีบก็ได้"

ทันทีที่นึกขึ้นได้ว่าคนข้างๆไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป ร่างน้อยก็เกร็งตัวขึ้นทันที หูแว่วๆได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆจากอีกฝ่าย

มันทำให้แก้มอวบแดงปลั่ง

รถเคลื่อนตัวออกมาได้สักพักแล้ว นั่นทำให้แบคฮยอนต้องหาอะไรทำ เพราะความเงียบที่โรยตัวรอบๆเรามันสร้างความอึดอัด

"เล่นโทรศัพท์บนรถสายตาเสียนะ"

"อ่า ครับ"

ถึงจะตอบรับไปแบบนั้นแต่ก็ยังเพลินกับการอ่านคอมเม้นจากรูปที่ลงเมื่อคืน

'มาให้พี่งื้อสิครับ'

หลุดขำคำคอมเม้นล่าสุดจนไม่ได้สังเกตว่าคนข้างๆเหลือบมองมาสักพัก แบคฮยอนหัวเราะคิกคัก เพราะรีเควสขอรูปใหม่ๆ และdmที่ทักกันมาอย่างล้นหลาม

งื้อออ~

"อ๊ะ!"

"เห็นแม่หนูบอกกับพ่อบ่อยๆว่าหนูน่ารัก อืม-น่ารักจริงๆด้วย"

แก้มใสแต้มไปรอยสีชมพูจางๆ แบคฮยอนเบือนหน้าหนีไปทางหน้าต่างก่อนจะพบว่ารถกำลังเคลื่อนตัวมาจอดหน้าโรงเรียนแล้ว

"หนูเรียกคุณแม่ว่าหม่ามี๊เหรอ"

คางเรียวถูกช้อนให้หันมามองหน้ากัน แบคฮยอนพยักหน้ารับอย่างลอยๆ เพราะใบหน้าของคุณพ่อที่หันมา

"งั้นเรียกผมว่าแด๊ดดี๊สิ"

"yas,daddy"

รอยยิ้มจุดขึ้นบนใบหน้าหล่อ ลูกชายคนใหม่ของเขานี่น่ารักจริงๆ

ดวงตาเรียวหลุบมองก้านนิ้วชี้ของคุณพ่อที่ช้อนคางเขาอยู่ แอบใจเต้นตุ้มๆต่อมๆไม่น้อยที่มันยังไม่ละไปไหน

"งืม~"

เพราะเขาอยากลองชิมมานานแล้ว ❤

baekB @hurtme

ใส่มันเข้ามาได้ไหมครับ : )

#กามโปรเจค

คุณแม่โทรมาบอกว่าเย็นนี้คุณพ่ออาสาจะมารับ เพราะอยากให้เรา*สนิท*กันมากขึ้น

แค่ไหนกันนะ J

baekB @hurtme

first time --in  mom' car

เสียงเฉอะแฉะของน้ำลายดังไปทั่วห้องโดยสารที่แอร์เย็นเฉียบ ร่างเล็กของเด็กมอปลายปีหนึ่งถูกกดให้จมไปกับเบาะ ทาบด้วยร่างสูงใหญ่ที่โน้มตัวมาจากตำแหน่งจนขับ

"ฮะ อื้อ~"

มือหนารุกล้ำเข้าทางขากางเกง ล้วงมันเข้าไปบีบเนื้อนุ่มนิ่มจนเด็กในปกครองครางฮือ

"อือ~!"

"ชอบเหรอ หืม?"

เบาะนุ่มถูกปรับให้เอนลง แบคฮยอนพยักหน้ารับคำถาม ก่อนที่กางเกงนักเรียนจะหลุดออกมากองที่หน้าขา

"ชันเข่าหน่อยครับ"

"อ๊า~"

ลูกชายทำตามคำขออย่าว่าง่าย มือหนากรีดเล็บกางเกงในผ้าบางสีขาวตามความยาวของร่อง ส่งมืออีกข้างไปให้ลูกชายเล่น

แบคฮยอนใช้ลิ้นทำความสะอาดทุกๆนิ้ว สองมือประคองข้อมือใหญ่เอาไว้ ใบหน้าหวานแหยลงทันทีที่มีสิ่งแปลกปลอมแทรกเข้ามาในร่างกาย

"อย่าเกร็งนะคะเด็กดี"

"อ๊า~ อ๊า~ อ๊า~ คุณพ่อขาใส่อีก อื้อ~"

สองนิ้วกลางกับนิ้วนางควานหาจุดกระสั่น แค่นี้เอวบางก็ลอยขึ้น แบคฮยอนกัดปากครางเสียว สองมือเอื้อมยาวไปดึงผมของคุณพ่อเอาไว้

"อ๊า~ จูบหนู"

สองลิ้นชื้นเกี่ยวกระหวัดกันโดยที่ส่วนล่างยังคงทำหน้าที่ได้ดี

ร่างสูงผละออกมาจนน้ำลายเยิ้มติดขอบปาก ลูกชายของเขายังคงเผยอปากระเรื่อหอบหายใจ แบคฮยอนขนลุกวาบเพราะรู้สึกแปลกๆที่แกนกายทั้งๆที่ยังไม่จับต้อง

แจ้ะ แจ้ะ แจ้ะ

"อ๊ะ อ๊า อ๊า พ่อขา อ๊ะ"

ริมฝีปากหนาเคลื่อนใบยังใบหูเล็กที่ขึ้นสีแดงระเรื่อ ใช้ลิ้นอุ่นชอนไชก่อนจะกระซิบถ้อยคำหวานหู

"chanyeol,this my name"

"umm daddy~ "

"but you can call me daddy,if you want : )"

"yas,please"

#psychosis

baekB @hurtme

อยากเปลี่ยนนิ้วเย็นๆ ให้เป็นท่อนเอ็นอุ่นๆ ❤



Talk : ลังเลงว่าจะลงมันทั้งนี้เลยดีไหม ไหนๆก็ไม่ได้ตั้มแล้ว แต่บับปลอดภัยไว้ก่องงง

วันจันทร์ที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2561

Cut ♡ #กามโปรเจค

ร่างเล็กจมอยู่กับฟูกนุ่ม อกบางกระเพื่อมขึ้นลง

แบคฮยอนหอบหายใจรวยริน

หน้าท้องแบนเรียบเลอะไปด้วยน้ำสีขาวขุ่น เหงื่อเม็ดโตไหลลงตามขมับ

ทุกอย่างมันสงบลงแล้ว เข่าเล็กทั้งสองข้างที่เคยชันอยู่ทิ้งฟูกพร้อมๆกับการปรากฏตัวของใครอีกคนที่ไม่ใช่เจ้าของห้องนี้

"ไง"

"...พี่ชานยอล"

.

.

.

"อย่า ทำ ผม"

ปฏิเสธได้แข็งแรงมาก ไม่แปลกใจเลยทำไมถึงเอากับพ่อเขาได้ทุกวัน

"ตอนพ่อกูทำ มึงได้พูดแบบนี้ไหม

หรือนอนอ้าขาอย่างเดียว?"

ร่างสูงคืบคลานเข้ามาใกล้ จริงๆแล้วชานยอลรังเกียจเสียด้วยซ้ำ เนื้อตัวของเด็กนี่มันทั้งเหนียว

และเหนอะ

"ขอร้องได้ไหม พี่ชานยอล"

พยายามแล้วที่จะหมุนข้อมือให้หลุดจากพันธนาการ ยิ่งออกแรง ยิ่งเจ็บเอง มันทั้งแดง ทั้งช้ำ

"ใครพี่มึง"

"ผม...เจ็บ"

กางเกงบอลถูกดึงให้ต่ำลง จนขนาดเกินเด็กมอปลายหลุดออกจากที่กำบัง ชานยอลถูมันลงกับหน้าท้องแบนราบที่เต็มไปด้วยความสกปรกของพ่อตัวเอง

"พี่ชานยอล!"

แบคฮยอนเริ่มดิ้นตัวแรงอีกครั้ง นั่นทำให้ชานยอลต้องใช้เข่ากดไว้ที่เล็กแคบทั้งสองข้างของแบคฮยอน มือหนาชักรูดท่อนเอ็นที่ถูกับแก้มนุ่มไปมาเพราะร่างเล็กเบี่ยงหน้าหลบ

"เจ็บ"

"แล้วไง"

ออกแรงกดลงไปที่ไหล่เพิ่มขึ้นจนร่างเล็กเบ้หน้า แบคฮยอนเอียงหลบซ้ายขวาเพราะพี่ชานยอลจ้องแต่จะยัดมันเข้าปากเขา

"อม"

"พี่ขานยอลอย่า-"

"กูบอกให้อม!"

"อ่ะ"

สะดุ้งเล็กน้อยเพราะโดนตะคอก ดวงตาใสจ้องมองพี่ชายใจร้ายที่มีแต่ความเกลียดชังให้เขา

ริมฝีปากบางค่อยเผยอขึ้น

"อื้อ!"

"เหอะ!"

ชานยอลเปลี่ยนเป็นวางเข่าคล่อมใบหน้าของแบคฮยอนแทน เขาใช้มือยึดตัวเองไว้กับหัวเตียง

"อื้อ! อื้อออ !! "

ก่อนจะสวนกระแทกเอวสอบลงในโพรงปากเล็ก

"อย่าสำออยได้ไหมวะ"

ใบหน้าเริ่มแหยแกด้วยความเสียว ไม่ได้สนใจมือเล็กที่พยายามดันเขาออก ชานยอลซี้ดปากปล่อยกายไปตามอารมณ์

"อึก! อึก! อึก!"

ไม่ได้สนใจคนที่ใกล้จะขาดอากาศหายใจเลยสักนิด

"มันมันแบบนี้เหรอวะ พ่อถึงชอบ"

"ฮื่อออ ฮึก อย่า ไม่เอา ไม่เอา"

น้ำเมือกติดมากับท่อนเอ็น ไหลเยิ้มเลอะไปทั่วปาก แบคฮยอนไอค่อกแค่ก ด้วยความอึดอัด พยุงร่างขึ้นจะลุกหนี

"จะไปไหน"

"ฮื่ออ อย่า ไม่เอา เจ็บ ไม่ อึก ฮึก!"

นิ้วมือทั้งห้าสอดเข้าที่กลุ่มผมนิ่ม ออกแรงดึงกระชากร่างน้อยก็ปลิวกลับมาที่เดิม

ชานยอลลุกขึ้นไปนั่งพิงหัวเตียงก่อนจะกดให้แบคฮยอนนอนหนุนหน้าขาเขา

"ทำสิ"

"พี่ชาน ฮึกยอล อย่าเลยนะ"

"ทำ!"

"ฮื่ออออ"

"้เหมือนที่มึงทำให้พ่อกู ทำ!"

สั่นไปทั้งตัว มันมาถึงจุดนี้ได้ยังไงชานยอลก็ไม่รู้

รู้แค่เกลียด

ออกแรงจิกผมน้องให้คลานเข้ามาหา แบคฮยอนถูกจับให้หันหลัง ชานยอลถมน้ำลายใส่ก้นอวบตรงรอยแรก ก่อนจะยึดจับเอวคอดให้นั่งทับลงมา

ค่อยๆ กลืนกิน

"อ่าห์ ซี้ดด"

"งื้ออ อ๊ะ!"

ไม่ต้องพูดให้มากความ ชานยอลมั่นใจว่าเขาจับแบคฮยอนยกตัวขึ้นลงอยู่แค่สองสามครั้ง

"อ๊ะ! อ๊ะ! อื้อ~!"

นอกจากนั้นมันขย่มเอง

อารมณ์พาไป

หรือสันดานเคยตัว

"ฮ่ะ พี่ พี่ชานยอล อ่ะ"

มือหนาผลักให้ร่างเล็กคลานเข่า เอวสอบยังคงทำงานสม่ำเสมอ ชานยอลกดหน้าแบคฮยอนให้ฝังลงไปกับเตียงก่อนจะจับกระแทกแรงๆอยู่หลายครั้ง

เสียงหวานอู้อี้ นั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาสน มืออีกข้างบีบนวดบั้นท้ายกลม ก่อนจะฟาดมือสลับกันไป

"กรี้สส!!"

เขาอยากจับแบคฮยอนฟาดกับเสาเตียงด้วยซ้ำ ร่างเล็กพลิกตัวนอนหงายหลังจากที่เขาถอดแท่งร้อนออก ชานยอลชักรูดมันอีกสองสามครั้ง

ก่อนจะปลดปล่อยน้ำกามทั้งหมดใส่ใบหน้าหวานที่เลอะทั้งน้ำมูกและน้ำตา

Talk : ไม่ได้เขียนนานเลย ฮื่ออออ