แบคฮยอนค่อยคลายมือที่จับผมชานยอลไว้ เช่นเดียวกับน้องชายที่ค่อยเอียงองศาใบหน้าเข้าหาต้นขาด้านในของแบคฮยอน
จมูกโด่งปัดป่ายไปมาเพราะได้กลิ่นหอมกรุ่นๆ ก่อนจะงับเนื้อนุ่มเล่นสลับกับจูบแรงๆ
"อือ~"
"พี่ก็ร่านค*ยเฟมือนกันนะ"
"อ๊ะ!"
คิสมาร์คที่แรกตรงใกล้ๆของสงวน ชานยอลค่อยๆจับเรียวขาให้แยกออกจากกัน
วางพาดไว้ตรงไหล่
"ชานยอล"
ลิ้นสากลากไล้ตั้งแต่ข้อเท้าจนถึงเข่า ก่อนจะเริ่มทำรอยตั้งแต่โคนขาจนถึงต้นขาด้วนใน
แบคฮยอนบิดเร่า ทำไมน้องชายเขาถึงดีแบบนี้ สองแขนสอดเข้าไปใต้เสื้อ ก่อนจะเริ่มสะกิดยอดอกตัวเองจะเสียงสั่น
"ฮ่ะ พี่ชอบอะไรแบบนี้ด้วยหรือไง"
"ชอบ
จนอยากจะทำมันทุกๆวัน"
ชานยอลรั้งกางเกงขาสั้นให้พ้นจากเรียวขา ก่อนจะซุกไซร้ซอกขาอีกครั้ง
"อืออ"
หอบหายใจจนตัวโยน
ตื่นเต้น...จนตัวสั่นเหมือนกัน
ก๊อก! ก๊อก!
"ชานยอล"
ทุกอย่างชะงักกึกเพราะพี่อี้ชิง น้องชายของเขาละสายตาไปมองที่ประตูแทน
ก๊อกๆ "ชานยอล พี่เอานมมาให้"
เหอะ!
แบคฮยอนลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะรั้งเอาต้นคอน้องชายมาบดจูบจนเกือบเซกันไปทั้งคู่ นั่นทำให้ชานยอลต้องประคองเอวคอดเอาไว้
"หยุดก่อนได้ไหม"
"ไม่ได้หรอก หยุดไม่ได้"
"แบค"
ผละให้น้องชายนั่งลงกับผืนเตียง ก่อนจะเอาตัวเอาขึ้นคล่อม แบคฮยอนไล่จูบตั้งแต่สันกรามยาวไปจนถึงกกหู
เอวคอดค่อยๆควงหมุนวนปลุกให้อะไรๆตื่น
"ถ้าพี่อี้รู้-"
"ไม่รู้หรอก ไม่มีใครรู้"
ก๊อกๆๆๆ "ชานยอล หลับหรอ"
มือบางซุกซนล้วงหายเข้าไปในกางเกงของน้องชาย แบคฮยอนดึงมันออกมา ก่อนจะชักรูดมันเบาๆ
"ทำให้พี่บ้างสิ"
ซบหน้าผากลงกับหลาดไหล่ เพราะมือหนากำลังชักรูดให้เขาเหมือนกัน แบคฮยอนขาสั่นด้วยความเสียว
เหลือแค่ร้องดังๆให้พี่อี้ได้ยิน : )
"งื้ออ ชานยอลอ่ะ"
แท่งร้อนสีชมพูอ่อนกระตุก แต่ไม่ได้รับการปลดปล่อยเพราะนิ้วชี้ปิดไว้
"อย่าแกล้งสิ"
"ทำหน้าเหมือนหมู"
"ไม่ได้อ้วน!"
เสียงหัวเราะดังในวินาทีต่อมา นั่นทำให้อี้ชิงที่ยืนอยู่หน้าห้องสงสัย
เขาจะไม่ไปไหนจนกว่าจะรู้
ว่าลูกชายคนโตคิดจะทำอะไร
แบคฮยอนถอยออกมานั่งกับเตียง ก่อนจะทำเป็นคลานเข่าไปหา ใบหน้าสวยซบลงกับต้นขาจับแท่งร้อนที่โตเต็มวัยมาพาดไว้ที่ปากตัวเอง
ลิ้นชื้นตวัดเลียส่วยโคน
"แบค แม่ง"
"ทำไม?"
สิ้นสุดคำก็กลืนมันเข้าโพรงปาก น่าหมั่นไส้ที่ทำอวดดีแต่ก็กลืนไม่หมด คนน้องกระตุกยิ้มมุมปาก
ก่อนจะกดให้พี่ชายกลืนมันให้สุด
"อ่อก! อื้ออ!!"
"ปากเก่ง"
"ฮ้า แค่กๆๆ ไอน้องบ้า!"
กลับมาอยู่ในท่าเดิมอีกครั้ง ให้ตายเหอะก้นแบคฮยอนนุ่มนิ่มชะมัดเลย นี่แค่พาดมันไว้เฉยๆนะ
"ชานยอล
เอาเลยได้ป่ะ"
มือบางวางไว้ตรงไหล่ ประคองตัวเองให้ลุกขึ้น ก่อนจะค่อยทิ้งน้ำหนักตัวลงมา
"อื้ออ โอ้ย!"
เผลอขวดน้องไปทีนึงเพราะมันสวนกลับเข้า ร่างเล็กร่อนเอวอยู่สักพัก
"อยากด่าหว่ะ แบคแม่ง"
"ด่ามาสิ อ๊ะ ตีอีก"
แผ่นหลังแอ่นเป็นคันศร แบคฮยอนท้าวแขนไปข้างหลัง ปล่อยให้น้องชายยึดเอวแล้วกระแทกสวนเข้ามา บั้นท้าบอวบถูกตีจนแดง แต่กลับไม่เดือดร้อนอะไร
"เหี้ย แบคฮยอนซี้ดด"
"อ๊ะส์ อร๊างง งง จูบ ห หน่อย!"
ร่างบางสั่นคลอนถูกผละให้นอนราบ ชานยอลตามปล้ำจูบอยู่นานแต่ก็ยังไม่หยุดกระแทก
"อ่ะ อื้ออ ชานยอล ชานยอล"
รสชาติของครั้งแรกแบคฮยอนจำมันได้ดี
ครั้งนี้ เหมือนจะดียิ่งกว่าเดิม
"ผมด่าพี่ได้ไหม"
"อื้ออ~ เอาพี่อีก ทำอีก"
ตัวก็แดงช้ำหมดแล้วยังจะปากดี แบคฮยอนร้องครางหวิวจนน้ำหูน้ำตาไหล ไม่รูเพราะเจ็บหรือรู้สึกดีกันแน่
"ร่านชิบหาย"
"งั้นเหรอ"
เอวบั้นร่อนขึ้นลง มือเล็กชักรูดแก่นกายตัวเองสองสามครั้งก่อนจะปลดปล่อยออกมา เช่นเดียวกับชานยอลที่เริ่มกระแทกแรงขึ้นจนดังลั่นห้อง
"อื้อ! อ๊ะ! แล้วเท่า เท่าพี่อี้ชิงไหม"
ทุกอย่างถูกปลดปล่อยเข้าในร่างกาย น้องชายของเขาขมวดคิ้วใหญ่ สิ่งที่เติมเต็มอยู่ค่อยๆดึงออกมา
น้ำสีขาวขุ่นไหลย้อนเลอะโคนขา เมื่อเจ้าของคำพูดเมื่อครู่หันหลังโก่งบั้นท้ายแดงซ่านให้น้องชาย
"อยากร่านให้เท่า
เอาอีกได้ไหม?"
Talk : มั่ยดั่ย! ชั้นเหนื่อย!!!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น