'กลับบ้านดีดีนะตัวเล็ก'
แบคฮีได้แต่อมยิ้มมาตลอดทาง เพราะรุ่นพี่ที่เธอแอบสารภาพรักไปเมื่อวันก่อนก็ชอบเธอเหมือนกัน
ไม่มีอะไรดีไปกว่านี้แล้ว ❤
ถึงแม้วันนี้บน BTS จะเต็มไปด้วยผู้คน ..ครั้งนึงแบคฮีเคยเกลียดการใช้ชีวิตประจำวันแบบนี้สุดๆ ชุดนักเรียนตอนเช้ามักจะยับเสมอถ้าเช้านั้นเต็มไปดเวยผู้คนวัยทำงาน เด็กนักเรียน และมหาลัย
แต่ตอนนี้ก็ไม่ต่าง สองขาเรียวพาตัวเองให้ห่างจากประตูทางเข้าออกมากที่สุด เพราะกว่าจะถึงบ้านก็อีกหลายป้าย
ไม่อยากเสี่ยงกับโดนผละไปนู่นนี่จริงๆ
แขนข้างนึงพยายามจะจับราวบนหัวไว้ แต่แบคฮีคงจะลืมไปว่าส่วนสูงที่แม่ให้มานั้นไม่ได้มากนัก หญิงสาวหงุดหงิดจนเบลอเบะปากกออกมา ดพราะจนเริ่มเบียดเข้ามาแล้ว
"เกาะแขนผมก็ได้ครับ"
ใบหน้าหวานเงยหน้ามองผู้ใหญ่ใจดี แบคฮีผงกหัวขอบคุณก่อนจะเกาะแขนของอีกคนอย่างจำยอม
ไม่เกาะก็ล้มหน่ะสิ!
หญิงสาวโดนเบียดเข้ามาทั้งหน้าและหลัง แผ่นหลังบางจนกับอกของคุณลุงใจดี ไม่ต่างจากข้างหน้า
ที่แค่เงยหน้าขึ้นก็จะพบกับดวงตาของผู้ชายคนนึง
สูงจัง
.
.
"ว่าครับหนูน้อย : )"
"เอ่อ..เปล่าค่ะ"
อยากจะก้มมองพื้นอยู่หรอก แต่ติดที่ถ้าทำไปคงจะหายใจไม่ออก มือเล็กกระชับต้นแขนของคุณลุงใจดี
เป็นจังหวะเดียวกับความรู้สึกแปลกๆที่ก่อตัวขึ้น..
แบคฮีหัวใจเต้นแรงขึ้นเมื่อรู้สึกว่าเหนือบั้นท้ายของเธอกำลังโดนคุกคาม ทุกจังหวะการขยับตัวของผู้คนมัน้เป็นจังหวะเดียวกันกับแรงกระทุ้งจากข้างหลัง
มือเล็กยังไม่กล้าปล่อยจากต้นแขน แต่กลับจิกแรงขึ้นกว่าเดิม
"ข ขอโทษนะคะ คือ-"
ต้นขาเรียวถูกลูบไล้ด้วยฝ่ามือหยาบกร้าน ดวงตาเรียวสั่นระริก พยายามสบตาคนข้างหน้า
'หนู ถูก ลวน ลาม'
มุมปากหยักของชายวัยกลางคนกนะตุกยิ้ม ก่อนที่จะก้าวเข้ามาอีกหนึ่งก้าว
เนินอกอวบชนเข้ากับแผงอก ในใจอยากจะกรีดร้องให้รู้แล้วรู้รอด แต่คงเป็นเพราะนิ้วของคุณลุงใจดีที่กำลังขยี้จุดนั้น
จนแฉะไปหมด
"หนูอายุเท่าไหร่?"
"สิบ ส สิบเจ็ด-"
ใบหน้าหวานซบลงไปข้างหน้า เพราะมันมากเกินไปแล้ว นิ้วที่กำลังขยับเข้าออกอยู่ในร่องของเธอ
"ปล่อยหนู"
"ปล่อยในตัวหนูดีกว่า J"
ชายวัยกลางคนลูบไล้เป้ากางเกง สลับกำลูบกลุ่มผมนุ่มนิ่มของแบคฮี หญิงสาวกัดปากอย่างทรมาณ เพราะคุณลุงใช้นิ้วหัวแม่โป้งขยี้ไม่หยุดทั้งๆที่สองนิ้วยังคงขยับเข้าออกอยู่
"ให้ลุงแตกในตัวหนูนะ"
"ป ปล่อยหนู"
ตู้โดยสารจอดลงสถานีถัดไป ผู้คนกรูเข้ากรูออกกันจนหนูน้อยใจโหวง แบคฮีพยายามเบี่ยงตัวหลบออกมา แต่ความชื้นแฉะที่ไหลลงมาตรงง่ามขานี้มัน...
เธอเสร็จเหรอ
"ฟู่ว~"
หญิงสาวพลูลมหายใจ เลือกที่จะนั่งลงแทนเมื่อมีที่ว่าง
อีกข้างเป็นประตูทางออก ส่วนคนข้างๆแบคฮีนี่คงจมไปกับโลกส่วนตัวแล้วมั้ง
"มาอยู่นี่เอง"
แบคฮีเบิกตากว้าง นี่มันผู้ชายที่ยืนหน้าเขาเมื่อกี๊!
ใบหูเล็กแดงระเรื่อ เมื่อคนตรงหน้าโน้มตัวลงมากระซิบชิดหูกัน
"ชานยอล ปาร์ค ชานยอล"
"..."
เอวบางถูกรวบให้ยืนขึ้น ก่อนจะเป็นร่างสูงที่นั่งลงไปแทน
แบคฮีกนะแทกตัวลงกับแผ่นอกหนา ใจดวงน้อยเต้นตุบตับเมื่อรู้ตัวว่าตัวเองกำลังนั่งทับตักอีกคนอยู่
"อ่าขอโทษครับ น้องผมเธอเจ็บขาอยู่"
ผู้คนที่หันมาสนใจพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะหันไปสนใจกับมือถือต่ออกอิ่มกระเพื่อมสูงเมื่อพยายามลุกเท่าไหร่ก็ลุกไม่ขึ้น
กระโปรงข้างหลังถูกเลิกขึ้นและวางมันลงให้เหมือนกับนั่งธรรมดา ชานยอลใช้มือปลดกระดุมและรูดซิบกางเกงลง มือหนาควักเอาแท่งร้อนให้วางอยู่ระหว่างซอกขาของเด็กมอปลาย
แบคฮีจิกเล็บลงบนต้นแขนแกร่ง ใบหน้าหวานชื้นไปดเวยเหงืาอ แต่กลับส่งกลิ่นหอมกรุ่นให้กับชายวัยกรัดมัน
กระเป๋านักเรียนถูกนำมาวางไว้บนหน้าตักโดยชานยอล ก่อนที่มือข้างนั้นจะมุดหายเข้าไปในเสื้อนักเรียนทางข้างหลัง แบคฮีจับกระเป๋าไว้แน่น เพราะแรงดึงเสื้อออกจากกระโปรงข้างหลัง ฝ่ามือหยาบกร้านลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังบาง ไม่ต่างจากมืออีกข้างที่ลูบไล้หน้าขาขาวอยู่
"ยกตัวหน่อย"
"ทำไมหนูต้องทำ"
"เพราะหนูแฉะแล้วไงคนดี"
แบคฮีกัดริมฝีปากแน่น แพนตี้ตัวจิ๋วถูกแหวกออกข้าง แทนที่เป็นแท่งร้อนที่เธอสัมผัสได้ว่ามันใหญ่
"หนูเจ็บ"
"ทำแบบนี้สิหนูน้อย"
เอวบางถูกจับให้ร่อน ค่อยกลืนกินแท่งร้อนทีละนิด
ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงจัด น้ำตาเม็ดเล็กไหลลงจากหางตา คุณป้าตรงหน้ายิ้มให้เมื่อแบคฮีเผลอไปสบตาเด็กสาวพยักหน้ารับและยิ้มกลับแห้งๆ
"หนูคงเจ็บมาเลยใช่ไหม ร้องไห้เลย"
"ค ค่ะ พอดี หนู หนูขาแพลง"
เสียงหะวเราะหึจากข้างหลังนั่นทำให้หญิงสาวกลับมาจมกับความเจ็บปวดอีกครั้ง ส่วนล่างเธอมันตอดตุบๆ เหมือนแสดงความรู้สึกดีใจจนเนื้อเต้น
"หนูยังไม่ขยับเลย แต่ผมจะแตกแล้ว"
ใบหน้าหวานฟุบลงกระกระเป๋า แบคฮีอึดอัด และแทนด้วยความรู้สึกเสียววูบวาบในท้อง หญิงสาวพยายามขยับตัวให้มากที่สุด
"อือ~"
มือหนาส่งผ่านกระเป๋าข้างล่างมา ก้านนิ้วยาวส่งเข้าริมฝีปากเล็ก อีกข้างชานยอลใช้จับเอวบางไว้
หมุนเอวเรียวเป็นวงกลม แบคฮีส่งเสียงออกมาเพียงนิด แต่ระบายมันลงกับก้านนิ้วที่ส่งมาแทน หญิงยาวถูไถขึ้นลงสลับกับหมุนควง
กริ๊งง~
รถไฟจอดสถานีถัดไป ผู้คนเริ่มบางตาขึ้น และสถานีหน้าก็เป็นป้ายที่เธอต้องลงแล้ว
.
.
"หนูจะลงตรงนี้...
...พี่จะลงด้วยไหมคะ?"
Talk : อัพแบบไม่ได้บอกในเว็บดด 555555
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น