แบคฮยอนแปรงร่างเป็นเด็กขี้ยั่วภายในสองวินาที เสื้อนักเรียนถูกริดกระดุมออกจนหมด แบคฮยอนถอดมันไปกองไว้ที่แขน
ชานยอลยิ้มกริ่ม หลังจากวันนี้อาจจะมีข่าวฉาว 'อาจารแอบมีสัมพันธ์ลับกับนักเรียนในโรงเรียน!!' ถึงวันนั้นชานยอลก็แค่ลาออก
ถามว่าคุ้มไหม
คิดมากทำไมบ้านรวย
"เซมช่วยผมหน่อยได้ไหม"
แบคฮยอนกระซิบชิดขา แอบตื่นเต้นไม่หยอก
ก่อนหน้านี้แค่คิดเล่นๆ แต่ตอนนี้เริ่มอยากทำขึ้นมาจริงแล้ว
"หืม ว่าไงนะ ?"
"ช่วยหนูหน่อย"
"..."
"ได้ไหมคับ"
ถ้าไม่ติดว่ามีอาจารยุนอีอยู่ในห้องนี้
ชานยอลจะจับเด็กขี้ยั่วมาฟัดแรงๆสักที
แบคฮอนถอดหัวเข็มขัดของชานยอลออก ก่อนจะรูดซิบด้วยปาก
บอกแล้วว่าดูมาเยอะ
แมนๆอ่ะแมนๆ
"อืมห์"
ชานยอลถอดรองเท้าออก ก่อนจะใช้มันลูบจุดอ่อนไหวของเด็กที่นั่งเบะขาอยู่ แบคฮยอนครางฮือ ซบหน้าลงกับขาเขา แต่มือบางยังคงทำหน้าที่ลูบไล้แท่งร้อนผ่านเนื้อผ้าบางอยู่
"ชานยอลตะ ช่วยเช็คอันนี้หน่อยได้ไหม ยุอีว่ามันยังงงๆ"
เก้าอี้เลื่อนเข้าไปในสุด จนหน้าท้องดันโต๊ะ แบคฮยอนตกใจจนหัวเกือบจะชนโต๊ะอีกครั้ง
"อ่า นั่งก่อนครับ"
อาจารยุนอีนั่งลงเก้าอี้ตรงข้าม แบคฮยอนมองรองเท้าส้นสูงสีแดงเพลิงของอาจารคนสวยผ่านช่องเล็กๆที่ว่างอยู่ข้างล่าง
แล้วต้องหยุดไหมนะ ?
เสียงอธิบายซ้ำๆจนอบคฮบอนรำคาญ ตกลงอาจารยุนอีได้มาอยู่ฝ่ายวิชาการยังไงถึงได้ไม่รู้เรื่องอะไรเลย
แบคฮยอนรั้งชั้นในลงมาจนชานยอลน้อยดีดผึ่ง นิ้วเล็กเขี่ยน้ำที่มันเยิ้มออกมาจากหัว ก่อนจะใช้ลิ้นชิมรสชาติ
"ผมว่าน่าจะมีอะไรผิดพลาดก่อนหน้านะครับ ข้อสอบเด็กมันไม่ตรงกัน"
ชานยอลยังคงเก็กหน้านิ่ง เพราะมือทั้งสองช้างต้องใช้ถือเอกสาร จึงห้ามเด็กไม่ให้ซนไม่ได้
"จ๊วบ!"
"หือ ชานยอลได้ยินเสียงอะไรไหมคะ?"
"ไม่นะครับ หูแว่วรึเปล่า"
ชานยอลกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เด็กแสบออรัลให้เขาจนแทบจะเข่าอ่อน แบคฮยอนชำนาญแบบนี้ตั้งแตาเมื่อไหร่กัน
หัวทุยผงกขึ้นลงเร็วขึ้น แบคฮยอนใช้สองมือชักรูดจนมันพองคับปาก
"อึก"
อาจารชานยอลแสร้งขยับกายกระแทกเข้ามาจนจุกลำคอ แท่งร้อนกระตุกก่อนจะฉีดน้ำคาวเข้าปากเล็ก
แบคฮยอนผละออกมา ก่อนจะดึงชายเสื้อชานยอลแรงๆ จนต้องก้มมามอง
เด็กขี้ยั่วอ้าปากที่มีน้ำสีขาวขุ่นเต็มอยู่ข้างใน ลิ้นเล็กๆพยายามดันมันออกมาโชว์ ก่อนที่จะกลืนลงไป
แบคฮยอนเลียรอบปากทำความสะอาด ถอดเข็มขัดนักเรียนของตัวเองออก
"มีอะไรหล่นรึเปล่าคะ?"
"อาจารยุนอีช่วยไปเช็คจ้อสอบที่เด็กทำก่อนนะครับ ผมกลัวว่าเด็กจะเสียคะแนนกันฟรีๆ"
"ค ค่ะ"
"เอากลับไปเช็คที่บ้านเลยครับ จะทุ่มนึงแล้ว มันอันตราย"
"แล้ว เอ่อ ชานยอล-"
"กลับก่อนเลยครับ"
"ค่ะ!"
ไม่ถึงห้านาที อาจารคนสวยกระแทกส้นสูงออกจากห้องไป พร้อมๆกับที่ชานยอลดึงเด็กแสบออกมาจากใต้โต๊ะ
"ร้อนมาก"
"ก็ถอดสิ"
แบคฮยอนถอดกางเกงนักเรียนตัวเองออก พาร่างน้อยๆไปตักคล่อมตักอาจาร
"เซม ข้างล่างมันร้อนมากเลย"
เด็กที่ยืนแล้วก็ยังสูงไม่ถึง พอนั่งลงมันหก็สูงไม่เกินอก แบคฮยอนตัวเล็กมากจนน่าขยี้
และวันนี้ชานยอลก็จะพาหมากระเป๋าตัวนี้ไปขยี้เหมือนกัน
แบคฮยอนถอดสูทสีดำของอาจารออก โยนมันไปกองรวมกับกางเกงของตัวเอง เหลือเพียงเสื้อเชิ้ตสีขาวกับเนคไทด์
ชานยอลกระชับเอวบางเอาไว้กันตก เลื่อเก้าอี้จนเหนือบั้นท้ายสวยชิดโต๊ะ
"ทำอะไรไว้ รู้ไหม?"
"โกรธหรอ"
เอียงคอถามอย่างน่ารัก มือบางดึงเนคไทด์จนหลวม แกะกระดุมเชิ้ตออกสามเม็ด ก่อนจะซบหน้าลงกับแผ่นอกกว้าง
"ทำโทษผมสิ ก็มาให้ทำโทษนี่ไง"
"หึ J"
"ส่วนคลิป"
"..."
"เก็บไว้ก็ได้ผมไม่ว่า แต่อยากให้คนอื่นเห็นจริงๆหรอ"
เพี๊ยะ!
"ใจร้ายจัง"
หรือบางที แบคฮยอนอาจจะเป็นคนแบบนี้มาตั้งแต่ต้นแล้วก็ได้...
"อ๊ะ! มันโตอีกแล้ว"
ก้นนุ่มนิ่มขยับเบียดไปตามความยาว มันวางพาดอยู่ที่ร่องก้นพอดีจนไม่ต้องจัดอะไร
"แม่ไม่ว่าหรอ เราหน่ะ"
"บอกแม่ว่ามาติว เหมือนที่เซมโทรบอกแม่ผมไง"
"อาห์"
เอวบางร่อนบนหน้าตักจนบั้นท้ายชนโต๊ะดังกึกๆ แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่น่าสนใจ
เสียงจุ๊บจั๊บดังไปทั่วทั้งห้อง แบคฮยอนดูดดุนอกกว้างจนมันเป็นรอยแดง ก่อนจะโอบรอบคออีกคนไว้ให้โน้มลงมา
"ถ้าอาจารยุนอีถาม ก็บอกว่ายุงกัด"
"หมากัดต่างหาก อื้มแบคฮยอน"
"ไหนลองมากัดปาก"
ชานยอลตะบมจูบปากเด็กพูดมาก แบคฮยอนเอียงหน้ารับให้มันแนบแน่นยิ่งขึ้น
จริงๆถ้ารู้ว่าจะแซ่บแบบนี้
คงจะยอมไปตั้งนานแล้ว : )
"อือออ~"
ปากบางโดนดูดดุนจนช้ำ แบคฮยอนโอบรอบคอยกตัวเองขึ้น ให้อาจารได้ใส่อะไรเข้ามาสะดวกๆหน่อย
"อื้มมม~"
ร่างเล็กใช้น้ำหนักตัวเองค่อยๆกดทับลงไป แบคฮยอนจิกเล็บลงบนต้นคอของชานยอลจนเลือดซิบ
พูดตามตรงว่ามันยังเจ็บมากๆอยู่
ถึงจะเพิ่งทำไปเมื่อสองวันก่อนก็เถอะ
"ฮ่า เจ็บ!"
แบคฮยอนหอบหายใจจนตัวโยน อย่าว่าแต่แบคฮยอนเจ็บ ชานยอลก็เจ็บไม่แพ้กัน เสียงหอบหายใจของทั้งสองดังไปทั่ว
และเปลี่ยนเป็นเสียงครางในนาทีต่อมา
"อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ! เซมฮ่ะ! จ เจ็บ อ๊าส์"
"อ่า แบบนั้นแหละเด็กดี"
มือบางยึดไหล่หนาเป็นหลัก แบคฮยอนยกตัวขึ้นและลงจนสุดจนเสียววาบไปหมด
"อ๊าส์!!!!"
ชานยอลอุ้มแบคฮยอนวางไห้นอนราบไปกับโต๊ะ เสื้อนักเรียนสีขาวชุ่มไปด้วยเหงื่อ แบคฮยอนบิดกายครางกระเส่าเมื่อถูกกระแทกอีกครั้ง
ชานยอลมองหน้าแหยเกของแบคฮยอน บอกตอนนี้เลยว่าถึงจะมียามเข้ามาเขาก็จะไม่หยุด
มือบางยกขึ้นมาดันหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม มันลึกเกินไป ในหัวคนตัวเล็กมีแต่คำนี้
"ไหนอ้อนสิ"
"เซม! เซม! อ๊าส์ เสียวอ๊ะ!"
"ทำเหมือนตอนที่ยุนอีอยู่สิ อืมแบคฮยอนนา"
"หนูเจ็บ อื้อ มันลึก"
ศีรษะส่ายไปมาจนผมปรกหน้า แบคฮยอนไม่รู้หรือไงว่ายิ่งทำแบบนี้ไม่ได้ช่วยให้เขาเบาลง
"อื้อ!"
มือบางชักรูดแก่นกายตัวเองจนน้ำสีขาวขุ่นไหลออกมา แบคฮยอนหอบหายใจสลับครางถี่
"หนูเจ็บ! อ๊าส์!!!!"
ชานยอลปล่อยของเหลวขุ่นเข้าข้างในร่างเล็กจนหมด ใบหน้าหล่อซบลงกับอกบางที่กระเพื่อมหอบหายใจ ก่อนจะดูดดุนยอดอกชนมันชูชัน
"มันแน่นอ่ะ อีกแล้ว อื้ออ"
แบคฮยอนบิดกายถอยห่าง ชานยอลปล่อยให้เป็นแบบนั้น ดึงแก่นกายตัวเองออกมาจนเกิดเสียง
"ยังไม่ได้ลงโทษเลย"
เอกวารที่หล่นกระจายตามพื้น ชานยอลก็ไม่คิดจะสนใจเก็บ ดึงขาร่างบางให้เข้ามาใกล้ ก่อนจะจับเด็กน้อยพลิกตัว
เนคไทด์ถูกใช้มัดมือที่ไขว้หลังอยู่ แบคฮยอนร้องประท้วงอย่างหมดแรง
เสื้อนักเรียนกองอยู่ที่ไหล่ชานยอลก็ไม่คิดจะถอดออก เขาดึงให้แบคฮยอนมายืนบนพื้น ค้ำอกบางไว้กับโต๊ะเย็นๆ
"เซม อย่า อ๊าส์!!"
ก้อนนุ่มนิ่มถูกบีบเค้นจนแดง ชานยอลกระแทกแก่นกายอีกครั้ง จนแก้มแบคฮยอนถูไถไปกับโต๊ะ
เพี๊ยะ ! เพี๊ยะ !
"แบบนี้เค้าเรียกลงโทษครับ"
"อ่า เซม อ๊ะๆๆๆๆ จ เจ็บ หนูเจ็บ!"
"อืมห์"
"อ๊าส์!!!!"
Talk : ไม่สบาย ไม่มีแรง ได้แค่นี้ ไม่มีแรงจริงๆ อย่ามามองแรงใส่นะ! เดี๋ยวตีเลย!
***กลับเข้าไปคอมเม้นด่าได้ในเด็กดี และ #กามโปรเจค นาจาาา***
****หรือจะชมว่าเราสวยก็ได้ไม่ถือ****
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น