"ถ้ามันไม่โอเคหละ"
"ไม่ตายหรอก"
ชัลยอลมัดปากถุงดำโยนเข้าไปใต้เตียง มองดูพี่ชายตัวเองที่ทำหน้าเลือดเย็นเหมือนจะกลืนกินร่างที่นอนกระสับกระส่ายอยู่บนเตียง
"พี่จะทำให้แบคฮยอนติดยาหรอ?"
"ติดเซ็กส์"
"..."
"เธอต้องร้องขอเซ็กส์ทุกๆครั้งอยากยา"
"อื้ออ อึก"
เหงื่อเม็ดโตซึมตามขมับ แบคฮยอนปวดหัวเพราะฤทธิ์เหล้าจนแทบจะระเบิด กายเล็กบิดเร่าเพราะความร้อนจากภายใน
แบคฮยอนกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ภาพที่ชานยอลต้องการที่สุด
กำลังจะเกิดขึ้นแล้ว
"ฮึก ฮื่ออ"
แบคฮยอนร้องไห้ มันทรมารจนแทบจะอยู่ไม่ได้ แม้แต่แรงลืมตา เธอยังทำไมได้
ข้อมือขาวถูกจับตรึงไว้เหนือหัว ชัลยอลมองพี่ชายตัวเองที่ยืนยิ้มมุมปากเหมือนชอบใจ
"อื้อออ ฮึกเจ็บ เจ็บ!"
แฝดพี่เดินมาเปลื้องเสื้อผ้าสาวน้อยวัยระเริงทีละชิ้น แบคฮยอนเหมือนตุ้กตากระเบื้อง น่าทะนุถนอม
และน่าทำลาย
"ช ชานยอล"
"ครับ"
"เราปวดหัว เหมือนจะตายเลย"
"ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร"
ข้อมือขาวบิดออกจากการกอบกุม ชัลยอลไม่ได้ปล่อยให้แบคฮยอนทำตามอำเภอใจ มันเลยแดงอย่างช่วยไม่ได้
"แบคฮยอนไม่ได้กินยาคุมนะ"
"ก็ให้กินสิ"
หน้าท้องเนียนถูกจูบจนเป็นรอย ชานยอลยังคงหลงไหลในร่างกายน้อยๆนี้จนอยากจะฟัดให้ช้ำ
แบคฮยอนรู้สึกวูบวาบในร่างกาย มันร้อนๆหนาวๆอย่างอธิบายไม่ถูก ความรู้สึกเธอเหมือนรู้สึกตัวตื่น
แต่ดูเหมือนจะทำอะไรไม่ได้
ชัลยอลจูบลงบนขมับเล็กคลายกังวลให้กับแบคฮยอน ปากนุ่มพรมจูบไปทั่วไปหน้าและลำคอ ในขณะที่แฝดพี่ยังยุ่มย่ามกับหน้าท้องและหน้าอกไม่หยุด
"อ๊ะ อ๊า"
ร่างเล็กหอบหายใจจนอกเพื่อม มันเหมือนจะเจ็บ แต่ก็ไม่ใช่ ชานยอลสอดนิ้วเข้ามาในปากทางรัก
อึก
เสื้อผ้าของสองแฝดถูกถอดโยนไปกองกับพื้น ถึงปากของแฝดน้องจะพร่ำบอกสงสารนักหนา แต่การกระทำมันสวนทาง
ุชานยอลโอบเอวบางให้ลุกขึ้นนั่งคล่อมขาเขาไว้ ปาร์ค ชัลยอล แกะกล่องถุงจากที่เอามาจากลิ้นชักข้างเตียง
"ในชีวิตผู้หญิงไม่ควรกินยาคุมฉุกเฉินเกินสองครั้งนะ"
แบคฮยอนอ่อนแรงซบใบหน้าลงกับอก จากลมหายใจถี่ แปรเปลี่ยนเป็นอ่อนแรง
เหนื่อย เหมือนจะตาย
"ชาน ชานยอล"
"ปล่อยตัวตามสบายนะ"
"อื้มมม~"
แบคฮยอนเงยหน้ารับจูบ บดเบียดก้นนุ่มเข้าหาสิ่งที่ดันก้นเธออยู่ ชัลยอลนั่งซ้อนหลังแบคฮยอนจนแทบจะแนบชิด
"ผมบอกแล้วไง ว่าไม่ควร"
"ไม่ใส่"
"อ่ะ อ่า อึก"
แท่งร้อนดุนดันเข้าไปในตัวแบคฮยอนทีละนิด ร่างเล็กมอมเมาไปกับรสจูบที่แฝดพี่มอบให้
"ไม่จำเป็นสินะ"
กล่องถุงยางที่เคยจะใช้ตอนแรก ถูกโยนลงไปกองกับเสื้อผ้า มือหนาของแฝดน้องกอบกุมหน้าอกอูมจนเต็มมือ
"อ๊ะส์!! อ๊าส์!!!"
แบคฮยอนพิงหลังไปกับอกของชัลยอล แฝดพี่ค่อยๆจยับกายเนิบนาบชวนวูบวาบในท้อง
ตาเรียวปรือมอง หน้าแฝดพี่ เราสบตากันไม่นาน แบคฮยอนก็ต้องหลับตาลงกัดปากกลั้นเสียงคราง
"เมื่อไหร่กันนะ อ๊ะ"
เหงื่อกามไหลทั่วอกหนา ชานยอลกระแทกกายเข้าหาแบคฮยอนจนตัวโยน แฝดน้องคอยยึดเอวบางให้กระแทกกลับ พรมจูบทั่วขมับเพื่อปลอบโยน
"อ๊ะส์! อ๊ะส์! อ๊ะส์!"
"อืมห์ แบคฮยอนนา"
"เจ็บ เราเจ็บ!"
น้ำตาอาบแก้มอีกครั้ง ร่างกายแทบจะแหลกเหลว แฝดน้องดันกายเข้าไปในร่างของเธอ ทั้งๆที่พี่ชายตัวเองยังคงกระแทกอยู่
"เจ็บ ฮือออ เจ็บ"
"อืมห์ อย่าร้อง"
ชานยอลลูบกระหม่อมบาง โน้มลงจูบปลอบประโลม
"อ๊ะ!ๆๆๆๆๆๆ"
"บอกตัวเองนะ"
"อ๊าส์!!!!!"
"อย่าไว้ใจใครง่ายๆ"
ต่อเด็กดีเน้ออออ
Talk :เทออาจจะคิดว่ามันเบาไป ใช่เราก็คิดแบบนั้น แต่นังแบคมันจะตายไงถ้าเราทำมากกว่านี้ ฮึก แค่นี้ก็บาปแล้ว 😫
แก้ตัวครั้งหน้าได้ไหมหละ เราขอพักรักษาตัวก่อน ฮรึกกก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น