ร่างเล็กถูกยกไปนั่งคล่อมตัก แบคฮยอนเบ้ปากกับท่าเดิมๆที่ทำมาตลอดสองปี ถึงจะมีเปลี่ยนบ้าง ก็จะเป็นโรงแรม
อ้อความกร๊าวใจมันอยู่ที่คุณพ่อสุดฮอตเคยกินแบคฮยอนในห้องนอนของคนตัวเล็ก
ไม่ต้องถามว่าเข้าไปยังไง
ปีนระเบียงสิ J
"เบื่อแล้ว : ("
"เอาว์ดอร์ไหมคะ"
ดูสิคนเรา พอจะกินกัยก็หวานหยด ปกตินี่แทบจะไม่พูด
"กลับบ้านอาชานได้ไหม"
แก้มเนียนถูไถไปกับอกหนา
"แล้วหนูจะกลับมาเรียนทันหรอ"
"หนูป่วยน้ะ"
แบคฮยอนช้อนตามองอีกคนอย่างออดอ้อน ฟันซี่เล็กกัดขอบปากล่าง กระพริบตาปริบๆ
"ก็ต้องฉีดยาหนูสิ"
โอเคยอม
.
.
.
ผละ ปั้ง!
"อื้ออออ~"
ร่างเล็กถูกผละจนชนกับบานประตูห้องนอนที่ปิดอยู่ ปากนุ่มถูกบดจูบด้วยฝีมือคุณพ่อ ที่กักขังร่างน้อยๆเอาไว้ด้วยสองแขน
มือบางยกขึ้นคล้องคอ เอียงองศาใบหน้า ให้จูบแนบแน่นขึ้น
"อื๊อออ~"
ชานยอลแนบกายให้ติดกันไปทุกสัดส่วน แบคฮยอนครางอื้ออึงยกขาทั้งสองข้างเกี่ยวเอวสอบ มือหนารองใต้สะโพกกลมกลึงไว้
มันตื่นเต้นดีไม่หยอกที่อาชานพาเข้าบ้านมาแบบนี้ เพราะคุณนายปาร์คไม่อยู่ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะกลับมาไหม
ถ้าเปิดประตูห้องมาเจอซ็อตเด็ด คงช็อคน่าดู
ประตูถูกเปิดออกโดยชานยอล ก่อนจะให้เท้าปิดมัน แบคฮยอนเชิดหน้าให้อีกคนได้วุ่ยวายกับซอกคอตัวเองได้อย่างถนัด มือเล็กลูบไล้วนบนต้นคอ
แบคฮยอนรู้ว่าทำยังไงอีกฝ่ายถึงจะรู้สึกดี อาชานหน่ะ เป็นรุนแรงแต่ก็ยังมีความนุ่มนวล
"โอ้ย!"
ร่างเล็กถูกโยนลงกลางเตียงขนาดคิงไซด์ ขาเล็กชันขึ้น ชันข้อศอกลงกับผืนเตียงนุ่ม
"เรียกคุณพ่อสิคะ"
"คุณพ่อขา~"
แบคฮยอนกัดปากยั่วยวน มองคุณพ่อทูนหัวถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้นจนเหลือแค่กางเกงชั้นใน
ชานยอลหยิบเนคไทด์ตัวเองขึ้นมาลองดึงๆมันถูก ข้อเท้าเล็กถูกจับกระชากจนร่ายไถลไปตามแรงดึง
"ซี้ดดด"
ฝ่าเท้าขาวบางคล้ายผู้หญิงเล่นกับสิ่งที่ซ่อนอยู่ในชั้นในจนพองนูนมากกว่าเดิม แบคฮยอนเปลี่ยนท่าเป็นคลานเข่าแทน มือเล็กยังคงลูบไล้แท่งร้อนผ่านผ้าเนื้อบาง
"คนป่วยต้องโดนฉีดยาน้ะคะ"
"คุณพ่อไม่อยากได้คลิปหรอฮะ?"
"หืม?"
"หยิบขึ้นมาถ่ายสิ หนูจะกินมันแล้ว"
"อาห์"
มือบางชักรูดแท่งร้อนสองสามครั้ง ก่อนจะอมมัยเข้าไป แบคฮยอนละเมียดละไมในการชิมช้าๆ
"ลึกๆสิค่ะ"
"อึก! อึก! อึก!"
"ดีค่ะ เด็กดี"
"หนูว่ามันจะเป็นข่าวเพราะชุดนักเรียนที่หนูใส่อยู่ไหม"
คนตัวเล็กนั่งชันเข่า ใบหน้าอยู่สูงระดับอกของชานยอล มือบางแกะกระดุมนักเรียนออกจากรังจนหมด
"ถอดสิ"
ไม่นานก็เหลือแต่ร่างขาวอมชมพูแทน แบคฮยอนแนบหน้าท้องไปกับแท่งร้อน บดเบียดมันพร้อมกับการเล่นกับยอดอกของชานยอล
ชานยอลเอียงโทรศัพท์เพื่อปรับให้มองไม่เห็นใบหน้าน่ารัก แต่มันขัดใจมากๆ จึงโยนมันทิ้งไปที่ไหนสักแห่งบนเตียง
เนคไทด์ที่ถืออยู่นานถูกใช้งาน ข้อมือเล็กถูกมัดแน่นทั้งสองข้าง แต่แบคฮยอนไม่หือไม่อือเท่าไหร่ แถมยังเอามาคล้องคอชานยอลจนต้องโน้มกายลงไปอีก
"หมดเวลาเล่นแล้วค่ะ หนูน้อย"
"อ๊ะส์"
"ฉีดยาน้ะคะ เด็กดี"
ร่างเล็กถูกอุ้มลอบหวือ ก่อนที่ชานยอลจะวางลงบนเก้าอี้นุ่ม
"หันหลังสิคะ"
"หนูกลัว~"
แบคฮยอนหันหลังคุกเข้าลงกับเก้าอี้ ก้นกลมส่ายเย้ายวนคุณหมอจำเป็น แต่กลับโดนฟาดมาหนึ่งที
"อย่ารุนแรงซี่ อ๊าส์!!!"
แบคฮยอนเจ็บจนน้ำตาไหล ชานยอลใส่มันเข้ามาโดยไม่เบิกทางใดใดทั้งสิ้น แถมยังกระโหมเอวใส่ร่างเขาอีก
"อ๊ะ!ๆๆๆๆ อือ! อ๊ะ!"
"อืมมม ซี้ดดดด"
เอ๊ยด เอี๊ยด เอี๊ยด
เสียงเก้าอี้โยกไปตามจังหวะกระแทก
คิดเล่นๆว่าถ้าปาร์ค คิมยอง เปิดประตูเข้ามาเจอฉากเด็ดจะเกิดอะไรขึ้น
ในทางกลับกันหละ ถ้าคนที่เปิดเข้ามาเป็น ปาร์ค คยองซู
...
"อ๊าส์/อืมม"
Talk : ถ้าเลาว์เป็นยองซูว จะจับนังแบคตบล้างน้ามม นังเพื่อนไม่รักดี!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น